Yerba mate: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 4: | Linia 4: | ||
W ciągu roku z jednego drzewa można zebrać 65–85 funtów suszonych liści. Plony z jednego drzewa są zbierane co trzy lata, aby zapobiec „utracie mocy” rośliny. W XVII wieku przybyli do Paragwaju Jezuici założyli pierwsze większe plantacje. Indianie Guarani piją napar z liści ostrokrzewu paragwajskiego od czasów prekolumbijskich, aby oczyścić krew, wzmocnić włosy, zwiększyć odporność organizmu, zwalczyć zmęczenie i zredukować stres. Liście, zawierają 0,9–1,8% kofeiny, do 9,3% taniny oraz witaminy B. Napar działa pobudzająco, rozszerza naczynia krwionośne, pobudza pracę serca. | W ciągu roku z jednego drzewa można zebrać 65–85 funtów suszonych liści. Plony z jednego drzewa są zbierane co trzy lata, aby zapobiec „utracie mocy” rośliny. W XVII wieku przybyli do Paragwaju Jezuici założyli pierwsze większe plantacje. Indianie Guarani piją napar z liści ostrokrzewu paragwajskiego od czasów prekolumbijskich, aby oczyścić krew, wzmocnić włosy, zwiększyć odporność organizmu, zwalczyć zmęczenie i zredukować stres. Liście, zawierają 0,9–1,8% kofeiny, do 9,3% taniny oraz witaminy B. Napar działa pobudzająco, rozszerza naczynia krwionośne, pobudza pracę serca. | ||
| + | |||
| + | [[Kategoria:Napoje bezalkoholowe]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:55, 24 sty 2012
Ostrokrzew paragwajski (Ilex paraguariensis A.St.-Hil.) Yerba mate – hiszpańska nazwa potoczna) – gatunek drzewa z rodziny ostrokrzewowatych (Aquifoliaceae Bartl.). Występuje w stanie dzikim w Ameryce Południowej, wiecznie zielone drzewo dorastające nawet do 15 metrów wysokości, ale zwykle wysokość nie przekracza 6-8 metrów.
w Ameryce Południowej ostrokrzew ma znaczenie podobne jak herbata w Europie. W celach spożywczych wykorzystywane są liście oraz gałązki w ustawowo określonych proporcjach do produkcji yerba mate. Dziko rosnący ostrokrzew ma aromatyczny, silny zapach i smak. Napar z tej rośliny, znany jako yerba mate (herbata paragwajska, mate) przyrządza się z pokruszonych, suchych (rzadziej świeżych), specjalnie spreparowanych liści oraz gałązek.
W ciągu roku z jednego drzewa można zebrać 65–85 funtów suszonych liści. Plony z jednego drzewa są zbierane co trzy lata, aby zapobiec „utracie mocy” rośliny. W XVII wieku przybyli do Paragwaju Jezuici założyli pierwsze większe plantacje. Indianie Guarani piją napar z liści ostrokrzewu paragwajskiego od czasów prekolumbijskich, aby oczyścić krew, wzmocnić włosy, zwiększyć odporność organizmu, zwalczyć zmęczenie i zredukować stres. Liście, zawierają 0,9–1,8% kofeiny, do 9,3% taniny oraz witaminy B. Napar działa pobudzająco, rozszerza naczynia krwionośne, pobudza pracę serca.
